Een goede mama zijn, hoe doe je dat?

Door Bregje van Wetten

12 februari 2018

Ik vraag me regelmatig af hoe ik het moet doen, een goede mama zijn. Ik ben elke dag bang om fouten te maken, om tekort te schieten. En ik vraag me elke dag af hoe het kan dat je voor de lulligste banen gerichte vooropleidingen moet volgen, maar dat je moeiteloos zonder diploma of V.O.G. ‘ouder’ kunt worden. Best eng om te bedenken dat de levens van drie kinderen onder mijn verantwoordelijkheid vallen, terwijl ik nooit een examen of talent- en competentietest hoefde af te leggen.

Geen moeder-vaardigheden

Alle drie mijn kinderen waren bewuste keuzes. Ze waren gepland, en dus méér dan welkom. Ze kwamen op momenten in mijn leven dat het niet meer dan logisch was om kinderen te krijgen. En godzijdank kwamen ze alle drie gezond ter wereld. Maar ik heb nooit eerder in mijn leven gedacht dat ik wel een gezin met drie kinderen zou willen. Je zou kunnen zeggen dat het me is overkomen. Waarmee ik eigenlijk wil zeggen dat ik mezelf nooit als moeder-type heb beschouwd. Ik had nooit moeder-ambities, laat staan dat ik heb gewerkt aan het ontwikkelen van moeder-vaardigheden.

En nu ik eenmaal moeder ben kan en wil ik natuurlijk niet meer terug. En dat bezorgt me wel eens slapeloze nachten. Pak ik alles wel goed aan? Reageer ik op mijn kinderen zoals het zou moeten? Geef ik ze voldoende aandacht? Leer ik ze wat ze moeten leren? Ben ik wel een goede mama?

Ik weet dat ik niet de enige mama ben die wakker ligt met deze vragen. Die wel eens kan huilen uit onmacht of van extreme vermoeidheid. En ik ben ook niet de enige mama die wel eens fouten maakt. Op mijn werk hoor ik helaas voorbeelden van gezinnen waar het om wat voor reden dan ook écht mis is. En dan leer ik van mijn collega’s om niet de aandacht te richten op dingen die misgaan, maar op de dingen die goed gaan.

Wat er goed gaat…

Want al met al zijn er dat nogal wat. Mijn kinderen wonen in een huis waar het veilig is. Waar ze zichzelf mogen zijn (mits lief ;-)) en waar ze zich kunnen ontwikkelen. Ze krijgen elke dag rond dezelfde tijden te eten en dat eten wordt elke dag vers gekookt. Ze worden goed verzorgd, gaan elke dag op tijd naar school of opvang en liggen elke avond op een wenselijke tijd in bed. We lezen ze voor, er wordt geknuffeld en gespeeld, we doen spelletjes en maken grapjes met elkaar. Als er ruzie is leggen we het bij… Op de opvang en op school hebben ze het naar de zin en doen ze goed hun best, ze hebben hobby’s en spelen graag met vriendjes en vriendinnetjes. We bieden ze een stabiele en verantwoorde omgeving, in een mooi huis in een fijne buurt. Kortom, best aardig op orde.

Deelcertificaat

Dus als het eten op het verkeerde bord ligt en daarom zorgt voor drama aan tafel (en broccoli tegen het plafond), of als 20 minuten in bad te kort is en zorgt voor oorverdovende badkamertaferelen (en mopperende buren), of als een grapje niet grappig genoeg is en daarom zorgt voor tranen (en gekwetste zieltjes), of als  naar bed gaan niet past in de planning van de kids en resulteert in (7 maanden aaneengesloten) slapeloze nachten, of als door mij gekochte kleding zo lelijk is dat het einde van mijn dochters wereld in zicht is, of als de tablettijd op is en verveling (of baldadigheid) het enige is wat rest … Dan haal ik maar mijn schouders op en verschuil me achter het feit dat ik nou eenmaal geen enkele ervaring noch diploma heb voor het ouderschap. Maar zodra ze gezond en gelukkig 18 zijn, wil ik minstens een deelcertificaat!

Facebook
Twitter
LinkedIn

0 reacties